Śledź wiadomości z konklawe i odkryj kulisy tej wielowiekowej tradycji.
Podczas uroczystej mszy świętej inaugurującej nowy pontyfikat, Ojciec Święty otrzymuje dwie główne insygnia symbolizujące jego duchową władzę i uniwersalną misję pasterską: **paliusz** oraz **pierścień Rybaka**. Te liturgiczne oznaki nie są jedynie protokolarnymi dekoracjami, lecz widocznym wyrazem dwutysiącletniej tradycji oraz głębokiej teologii sukcesji apostolskiej.
Nowy papież Leon XIV, wybrany 8 maja 2025 roku jako Robert Francis Prevost, przedstawił swoją wizję i program pontyfikatu podczas pierwszego spotkania z Kolegium Kardynalskim 10 maja. Pierwszy w historii amerykański pontyfik wybrał imię o głębokim znaczeniu, które wiele mówi o kierunku, jaki zamierza nadać swojemu pontyfikatowi
Biały dym, który uniósł się nad Kaplicą Sykstyńską 8 maja 2025 roku o godzinie 18:07, oznaczał koniec wyjątkowo krótkiego konklawe. W ciągu zaledwie 24 godzin i czterech tur głosowania, 133 kardynałów elektorów wybrało amerykańskiego kardynała Roberta Francisa Prevosta na 267. papieża Kościoła katolickiego. Ta szybka elekcja kryje jednak intensywne negocjacje i strategiczne sojusze, które zasługują na głębszą analizę
Słońce ledwo wzeszło nad Watykanem w piątek 9 maja 2025 roku, a już wyczuwalne było ożywienie w brukowanych uliczkach otaczających Plac Świętego Piotra. Wierni i turyści tłoczyli się, aby ujrzeć balkon, z którego Leon XIV przedstawił się światu dzień wcześniej. Ten dzień znaczy prawdziwy początek pontyfikatu 267. następcy Świętego Piotra, pierwszego amerykańskiego papieża w historii Kościoła katolickiego.
Biały dym uniósł się w czwartek 8 maja o godzinie 18:07 nad Kaplicą Sykstyńską, ogłaszając światu, że 133 kardynałów elektorów wybrało nowego następcę świętego Piotra. Kilka minut później kardynał Dominique Mamberti ogłosił z balkonu Bazyliki Świętego Piotra tradycyjną formułę: "Habemus Papam" – "Mamy Papieża". Wybór konklawe padł na amerykańskiego kardynała Roberta Francisa Prevosta, który przyjął imię Leon XIV, stając się tym samym 267. papieżem Kościoła katolickiego.
Środa, 7 maja 2025 r. pozostanie zapisana jako dzień, w którym Kościół katolicki po raz kolejny wycofał się w ciszę Kaplicy Sykstyńskiej, aby powierzyć rozeznaniu swoich kardynałów jedną z najcięższych odpowiedzialności: wybór następcy Piotra. Dwa tygodnie po śmierci papieża Franciszka, 133 kardynałów elektorów rozpoczęło konklawe w atmosferze duchowej powagi, ludowej żarliwości i skrajnej poufności.
W przeddzień otwarcia konklawe mającego na celu wybór następcy papieża Franciszka, Rzym doświadczył intensywnego dnia naznaczonego uroczystymi rytuałami, napięciami dyplomatycznymi i ujawniającymi kontrowersjami. Ten dzień, 6 maja 2025 r., zapisuje się jako kluczowy moment w najnowszej historii Kościoła katolickiego, odzwierciedlający zarówno pożądaną jedność, jak i głębokie podziały, które przebiegają przez Kolegium Kardynalskie.
5 maja 2025 roku, na dwa dni przed otwarciem konklawe mającego wybrać następcę papieża Franciszka, Watykan przeżył dzień intensywnej aktywności. Pomiędzy spotkaniami kardynałów, przygotowaniami logistycznymi i uroczystymi przysięgami, dzień ten stanowił decydujący krok w przejściu do nowego pontyfikatu.
W sercu tajemnicy konklawe, tego świętego rytuału, poprzez który Kościół katolicki wyznacza nowego papieża, kryje się seria cichych gestów, dyskretnych znaków, niepozornych dla niewtajemniczonych, lecz pełnych znaczenia dla wtajemniczonych. Wśród tych gestów znajduje się wyjątkowe działanie, rzadko obserwowane, ale które, gdy się pojawia, przyciąga uwagę watykanistów i znawców: gest wybranego kardynała, który w chwili po przyjęciu posługi Piotrowej, zdejmuje swoją czerwoną piuskę — zwaną zucchetto — aby ofiarować ją sekretarzowi konklawe.
Kardynalat, centralna instytucja Kościoła katolickiego, budzi odnowione zainteresowanie z okazji konklawe 2025 roku, szczególnie ze względu na udział kardynała Timothy'ego Radcliffe'a, dominikanina niebędącego biskupem. Ta sytuacja stwarza okazję do dogłębnego zbadania warunków dostępu do kardynalatu, związanych z nim tytułów, obowiązków biskupich, a także historycznych precedensów kardynałów i papieży niebędących biskupami.
